In 1672 wilde Amsterdam hier eigenlijk een stenen brug bouwen. Maar... toen was de stad praktisch blut. Dus de plannen voor steen gingen overboord en in plaats daarvan kwam er een houten brug, die meerdere keren werd vervangen.

Tot 2003 werd de brug handmatig geopend door twee brugwachters, en dat ging op een vrij unieke manier. Kijk maar naar dat kettinkje aan de linkerkant. Zie je het hangen? De brugwachters hingen daaraan: de één aan de ene kant, de ander aan de andere kant. Door hun gewicht ging de brug open. Wanneer de schepen waren gepasseerd, duwden ze de tegengewichten weer dicht. Het was een bijzondere, maar risicovolle klus. In 2003 greep de arbeidsinspectie uiteindelijk in, nadat er schijnbaar regelmatig ongelukjes gebeurden.

De naam ‘Magere Brug’ komt waarschijnlijk door het smalle en ‘karige’ ontwerp. Maar er is ook een leuk verhaal over twee Amsterdamse zussen. Volgens de legende woonden deze zussen, de gezusters Mager, in de 17e eeuw tegenover elkaar aan de Amstel. Omdat ze vaak de Amstel moesten oversteken om elkaar te bezoeken, wat een flinke omweg was, wilden ze een vaste verbinding. Ze lieten zelf een brug bouwen, die uiteindelijk de ‘Magere Brug’ werd genoemd. Blijft een leuk verhaal!

Tegenwoordig is de brug versierd met maar liefst 1800 LED-lampjes. Vooral ’s avonds is dit een prachtig gezicht. Het viel zelfs in de smaak bij de regisseurs van de James Bond-film Diamonds Are Forever, waarvan enkele scènes op deze brug zijn opgenomen.