De verdwijnende plaskrul

No items found.

Iedere Amsterdammer kent de plaskrul: een gietijzeren sierlijk urinoir dat op verschillende locaties in het centrum van de stad te vinden is. Toch zie je deze steeds minder. Waarom verdwijnen de plaskrullen langzamerhand uit de stad? 

Om het wildplassen in Nederland tegen te gaan, werden rond het midden van de 19e eeuw de eerste urinoirs geplaatst. In 1880 verscheen de eerste plaskrul in Amsterdam. En dat beviel goed: al snel verspreidde het urinoir zich over de hele stad. 

In 1950 stond Amsterdam nog vol met plaskrullen, de stad telde er zo’n 250. Maar vanaf de tweede helft van de 20e eeuw werden dit er steeds minder. Niet alleen omdat ze minder nodig waren, straatberoepen zoals melkboer werden immers steeds minder beoefend, maar ook omdat de urinoirs in de tijd van vrouwenemancipatie als achterhaald werden gezien. 

Nog steeds blijft het aantal plaskrullen in de stad afnemen. In 2017 telde de stad nog 35 plaskrullen, waarvan er maar twee geschikt voor vrouwen waren. Toen een Amsterdamse vrouw een boete voor wildplassen kreeg omdat ze als vrouw geen gebruik kon maken van de plaskrul, besloot ze in actie te komen. Dit leidde in 2017 tot de landelijke ‘urinoir-plasactiegenaamd Zeikwijf

Hoewel de vrouw de boete alsnog moest betalen, heeft haar actie wel degelijk effect gehad. Steeds meer plaskrullen maken plaats voor openbare toiletten waar zowel mannen als vrouwen gebruik van kunnen maken.

Tekst:

Mara Giamboi

12

April 2024

Beeld: 

Ontdek meer van de stad via Ommetje op Substack

Tweewekelijkse nieuwsbrief
Toegang tot de kaart met wandelroutes
Maandelijkse activiteiten in de stad

Word nu ook abonnee voor € 5,- per maand.

Word abonnee