Cuypersroute 2: Het Gebouw van Oibibio

Het Gebouw van Oibibio

We staan nu voor het Mercurius Gebouw, een oude winkelpassage die dateert uit 1882. Het pand is vernoemd naar de Romeinse god Mercurius, de god van de handel. Een zeer gepaste god om over een winkelpassage te waken, als je het ons vraagt. Het Mercuriusgebouw zou natuurlijk niet compleet zijn zonder een afbeelding van de god. Hij is boven aan het gebouw in de gevel te zien, met aan zijn beide flanken de stroomgoden Amstel en IJ.

Wellicht doet de bouwstijl je enigszins denken aan die van het Centraal Station, en ja hoor, dat klopt! Architect IJme Gerardus Bijvoets ontwierp het gebouw namelijk in de neorenaissancestijl, dezelfde stijl als het station. Enfin, door met de geschiedenis.

We vallen meteen met de deur in huis. Het is Mercurius helaas niet gelukt om te waken over de winkelpassage die de Prins Hendrikkade en Nieuwendijk verbond. Na een zeer korte periode moest het gebouw namelijk de deuren sluiten. De reden? De wind waaide te hard door de passage… We hadden wel verwacht dat Mercurius dit met een goddelijke interventie had kunnen voorkomen, maar dat bleek niet het geval. Ach ja. Het gebouw kreeg een interne verbouwing waarna het in 1886 dienst deed als kantoorpand. Zo’n 100 jaar vervulde het deze rol, totdat het in 1992 werd gekocht door Ronald Jan Heijn, achterkleinzoon van Albert Heijn. Hij richtte hier een spiritueel centrum op, genaamd Oibibio. De opening van het centrum ging gepaard met redelijk wat verontwaardiging. Zo werd het uitgemaakt als een hedonistisch centrum waar het voornamelijk om geld ging en niet om spiritualiteit. Ondanks deze beschuldigingen moest Oibibio in 2001 haar deuren sluiten wegens financieel mismanagement. Ook hier kon Mercurius niets betekenen…

Loop nu een klein stukje verder op de Prins Hendrikkade, tot nummer 13.

‍